de

waarheid

zit in

je gevoel,

je gevoel

is altijd

de

waarheid!

de boom

Hoe planten bomen zich voort? In de vruchten van de boom zitten zaadjes. Wanneer deze zaadjes op de bodem terecht komen, groeien deze uit tot plantjes en als ze geluk hebben tot een heuse boom. Net zoals elke boom een ander soort blad heeft, heeft ook elke soort boom een andere vrucht. Puurder dan puur kan in mijn ogen niet. Het komt zoals het komt, in dit tempo beweegt de natuur door elke cyclus van het jaar zonder invloeden van buitenaf. De natuur regelt het zelf wel, zonder gedachten en gedrag. Er is op de wereld maar één zoogdier dat de wereld en de aarde verrot, en dat is de mens. Daarbij ben ik benieuwd wie het er het langste volhoudt. Deze metafoor wil ik parallel leggen langs de ontwikkeling van de mens.

 

Ik zat lekker in een stoeltje op een camperplaats in zuidwest Australië te dagdromen en bleef staren naar mijn omgeving. Het was stil en ik bleef een beetje rondkijken zonder daar ook maar een invulling aan te geven, zie het maar als dagdromen. Links naast mij stond een oude boom schuin hellend naar voren. Het was een getekende boom met flinke kerven en gleuven. Het was zo’n karakteristieke boom met van die wortelkluwen groeiend boven de aarde. Je zou bijna denken: boom, hoe lang heb je nog? Menig mens had deze boom al als stookhout willen gebruiken. De boom was aan de onderkant van de takken kaal, waar de bovenste takken reikten naar de blauwe hemel. 

 

Op een gegeven moment begon de oudheid van de boom mijn aandacht te trekken, en ik wilde meer weten over deze boom, vragen waar niemand antwoord op kon geven. Mijn filosofische gedachten begonnen zich daar eens mee te bemoeien gezien ik het niet meer kon loslaten, alsof deze boom mij wat te vertellen had. Daar zat een gevoel bij dat heel lastig is te omschrijven, maar vergelijk het maar met een diepe trance-ontspanning. In die periode was ik volop aan het schrijven voor de Endless training, “waarom reageer ik zoals ik reageer”.   

 

Het minste of geringste wat in die periode mij triggerde, daar kon ik uren, soms wel dagen over filosoferen. Alles wat maar een aanvulling kon zijn voor de training, daar wilde ik mij in verdiepen. Deze verdieping zat hem niet alleen op de inhoud van de training, maar ook op mijn persoonlijke stukjes die ik daarin kon verwerken. 
Het eerste wat in mij op kwam is dat deze boom geen keuzes had in zijn bestaan tot de dag van vandaag, gezien deze boom niet kan denken en voelen. Maar deze boom bezit zeker wel een energetische kracht.  

 

De voorplanting is puur natuur. Ok, dacht ik, maar waarom groeit zo’n boom dan zo scheef? Nou ja, logisch, deze boom staat aan de oceaankant met veel wind, met in zijn omgeving grotere en oudere bomen. Qua voeding aan regenwater krijgen in mijn beleving alle bomen dezelfde hoeveelheid water en groeien ze in dezelfde ondergrond. 
Ik kwam in de vergelijking met het pure van de natuur, en legde de ontwikkeling van deze boom langs de ontwikkeling van de mens. 

 

De ontwikkeling en voorplanting van de boom is al miljoenen jaren oud, te vergelijken met ons DNA.
Dat oeroude vergelijk ik bij de mens met het reptielenbrein. Even voor het gemak: het menselijk brein bestaat uit drie delen. Het kleinste-, oeroude is het reptielenbrein, het tweede is het zoogdierenbrein en het derde is het mensenbrein. 

 

Het is een verticale lijn van het eerste-, kleine naar het grootste brein, het mensenbrein. Reptielenbrein staat voor ademhaling, hartslag, tempratuur, vecht-en-vluchtreactie, stress, voortplanting, overleven. Het zoogdierenbrein regelt emoties, sociaal gedrag, motivatie, angst, affecties, pijn en scant alle zintuigelijke informatie. Het mensenbrein is de grote bibliotheek waar zoveel informatie ligt opgeslagen. 


Een paar voorbeelden: leuke herinneringen, rekenen, schrijven, lezen, creativiteit, kleur, vorm, muziek, wiskunde, ratio en een emotionele kant, maar ook trauma en 1001 fuckgedachten. Je zal wel begrijpen waar ik het dan over heb. Voorbeeld hierbij is dat iedereen in Sinterklaas heeft geloofd. 
Waarom die boom zo scheef groeit, heeft met verschillende invloeden te maken, en dat geldt ook voor de mens. Het DNA van die boom is miljoenen jaren oud. 

 

Zaadje en eitje vonden elkaar ooit waaruit weer een nieuw DNA ontstaat. Maar toch, ik geloof dat generatie op generatie informatie van het DNA worden overgedragen, iets is waar wij geen invloed op hebben. Dus in feite is daar niets mis mee. Het reptielenbrein is ook zo oud en heeft een autonome functie, zowel bij de boom als bij de mens.

 

Wat maakt dat deze boom scheef is gaan groeien met een deel van wortels boven de aarde? Dat komt door al die jaren van de invloeden van buitenaf. Hoor je? Van buitenaf. En zo is dat ook bij de mens. Het DNA en autonome stelsel kun je in principe niet beïnvloeden, nogmaals: in principe niet beïnvloeden. En ja, daar gaat het nu om, dat is waar ik nu aandacht aan wil geven. 

 

We zijn zo goed in dingen uitvinden, gemiddelde leeftijd omhoog krikken, ziektes bestrijden en genezen. We hebben de meeste mooie en handige uitvindingen, tot aan maanreizen toe. Maar aandacht schenken aan ons brein, ho maar. Daar is wel aandacht voor als het kwaad al is geschied. 1001 oplossingen zijn er, maar aandacht schenken aan de oorzaak, nee, daar is geen tijd voor. Anders gezegd, we zijn het gewoon kwijt. We zitten zo verstrengeld in een prestatiegeneratie dat wij de gezondheid van ons brein totaal uit het oog zijn verloren. 

 

Voor de lichamelijke problemen zijn er zoveel loketten, instanties, boeken, cursussen en trainingen, meer dan voldoende. Allemaal gericht op oplossingen als het kwaad al is geschied. 
Geloof me, als wij weer op onszelf leren reflecteren, dus de aandacht op onszelf richten en weer de verantwoordelijheid gaan nemen, zouden er zoveel minder psychische klachten zijn. En dan moeten we nog denken aan het kip of het ei: waar komen al die lichamelijk klachten toch vandaan?

 

Een ander feit is de vele invloeden waar een mens mee te dealen heeft, denk aan de opvoeding en het aantal gescheiden gezinnen. Voedingsstijl die bestaat uit smurrie, de druk van de school, studie en opleidingen, social media die 24/7 in beweging is, middelengebruik, afschuif-maatschappij, wijzende-vingerpolitiek, blinde vlekken in verantwoordelijkheden, prestatiemaatschappij. In de natuur zou geen enkele boom dat overleven. En tegenwoordig zijn er ook nog de invloeden voor de conceptie, tijdens de conceptie, de zwangerschapsperiode en de prestatiegrafieken waar de kinderen tegenwoordig aan moeten voldoen. 

 

De aandacht zal weer gericht moeten worden op de basis van het leven, namelijk het zaadje, de bestuiving, de periode voor de conceptie. Wij moeten de verantwoordelijkheid nemen in die basis, zodat elke boom gewoon de weg naar boven kan groeien, zodat elke boom zijn takken kan uitslaan de vrije ruimte in. Wij moeten de nieuwe generatie kinderen niet gaan overbelasten met al die invloeden. Wij mensen zijn niet gemaakt op die harde windstoten, want er komt een punt in je leven dat je gaat breken of buigen. 

 

In het groter geheel is de gehele maatschappij al aan het buigen of breken. Er is een behoorlijke disbalans ontstaan in draaglast en draagkracht. Vele bomen kunnen heel wat natuurgeweld aan, maar als we in dat geweld, tempo en prestaties blijven functioneren, wat dan?
Ik ben ervan overtuigd dat als we in dit tempo doorgaan, we in de toekomst nog meer schade gaan aanrichten zowel mentaal als fysiek. Ik denk zelfs dat er meer bekend is, maar dat er nog veel achtergehouden wordt om paniek te voorkomen. Een kleine onderbouwing die ik kan plaatsen: er worden nog zoveel onderzoeken gedaan naar ziektes en stoornissen, dat geeft toch aan dat er veel aan de hand is? En ja, het is prima dat er onderzoeken met oplossingen zijn, niets mis mee, maar ik denk dat we ons veel meer moeten gaan richten op oorzaak en gevolg en preventie. In plaats van dat er eerst wat moet gebeuren, willen we ingrijpen.