de sleutel

Voor kinderen is het vanzelfsprekend dat je probeert de wereld te redden. Ik denk dat dat voor de meeste kinderen geldt. Zij zijn nog niet verwaarloosd door de keuzes van onze ouders, voorouders, de politiek en de prestatiemaatschappij. Deze kinderen zitten nog net niet in de wirwar van de wereld van nu. Kinderen zijn niet met hun ego bezig, houden zich niet bezig met dat het gras groener is bij de buren, zijn niet met bezig auto’s, voor de zoveelste keer het huis verbouwen, de inkomsten en uitgaven, de verwarming toch maar een graadje lager te zetten, de hypotheek, overal maar aan te voldoen en erbij horen. Wij volwassenen zijn continue aan het relativeren en dat doen kinderen juist niet. Kinderen kunnen zo puur uit de hoek komen met de meest waardevolle vragen waar de volwassenen totaal nog niet aan gedacht hebben. Een mooi voorbeeld: papa, waarom zijn bij de toiletten mannen en vrouwen gescheiden en bij de invaliden niet? Kinderen zijn in wezen progressief en alle volwassenen zijn in wezen conservatief. Het is juist de bedoeling om kinderen in hun waarde te laten, en ze niet belasten met de hedendaagse prestatiemaatschappij. Ik blijf erbij dat wij en de nieuwe generatie ouders veel te veel druk leggen op de ontwikkeling van een kind.
Kinderen kunnen immers veel beter prioriteiten stellen dan wij volwassenen. Leg je een kind uit dat het op de wereld niet lekker loopt als we zo doorgaan, zal het kind in actie komen, een plan bedenken. Maakt niet uit wat het kost, en waar je het geld vandaan moet halen. Maar praktisch zal het plan wel zijn. En dat is misschien wel de enige manier om een probleem echt aan te pakken.

Slimme oplossingen en samenwerken, leren wat verantwoordelijkheden zijn, verbeter de wereld en begin bij jezelf. Als we de politiek eens een tijdje aan onze kinderen overlaten, dan zou het in ieder geval een stuk gezelliger worden. In de meest mooie fantasieën en dromen van een kind zitten vaak de mooie en pure oplossingen. Op het moment dat deze oplossingen bespreekbaar gemaakt gaan worden, komt de ego van volwassen deze weer ontkrachten met: ja, maar; stel je voor; in het verleden dit en dat; dat is niet te betalen, dat gaat veel geld kosten; dat vinden papa en mama echt geen goed idee. De volwassenen schieten direct in hun angst en willen meteen hun eigen schip verdedigen.
Ik kreeg ooit rond mijn 25e een opmerking van iemand die zei: als je van kinderen houdt, moet je er geen nemen. Deze opmerking is me tot de dag van vandaag bijgebleven. Ik ben zelf ooit kind geweest, en stond zelf voor de keuze wel of geen kinderen ontvangen op deze wereld. Deze opmerking is zeer waarschijnlijk de drijfveer geworden waarom ik de training “waarom reageer ik zoals ik reageer” de wereld in wil hebben. Niet vanuit ego de training de wereld in, maar vanuit puurheid en passie omdat de wereld dat verdient.

De voorplanting kunnen we echt niet stoppen, en dat kunnen we echt niet maken, maar wat dan wel? Maar een kind nemen kunnen we ook als een egoïstische keuze zien. Waarom? Omdat je een kind er echt geen plezier mee doet om al dat gedoe, gedonder en wat wij als ouders aan onze kinderen nalaten mee te maken. Verdorie, het ongeboren kind heeft geen keuze, toch?
Waarom zou je je keuze om kinderen te krijgen laten afhangen van een mogelijk toekomstbeeld? Het komt allemaal echt niet vanzelf goed, toch?
Ik denk dat dit onderwerp zelfs in het onderwijs besproken mag worden, een gezonde stelling die ingebracht mag worden. We moeten wel voorkomen dat dit thema een discussie gaat worden. Het doel is open communiceren op gevoel en zelfreflectie om verantwoordelijkheden te ontwikkelen.

Met het oog op de wereldcrisis, klimaat, milieu, hoe we omgaan met de voedselketen en de derde wereldoorlog, is het beter om ons minder voort te planten voor onze medemensen, de ongeborenen en de natuur? Of is het ontvangen van kinderen essentieel voor een betekenisvol menselijk leven?
Ik noem het bewust ontvangen van kinderen in plaats van het krijgen van kinderen.

Soms lijkt het erop dat het krijgen van een kind een product is. Sommige landen stimuleren de toename van kinderen, andere landen hebben een één-kind beleid, en in sommige landen promoten ze volop sterilisatie.

Het leven doorgeven is inherent aan leven, net als bewegen, ademen en vrijen. Mijn kinderen zijn groot gebracht met een groot klimaatvraagstuk, en daar ben ik ook verantwoordelijk voor. De periode van een keuze maken voor kinderen was een periode dat alles kon en mag, niets was te veel. Huis, auto, drie keer per jaar met vakantie, uitgebreide verjaardagsfeestjes, vier keer verhuizen, verbouwing na verbouwing, werk en vooral met succes en ego bezig. Laat het gras bij de buren alsjeblieft niet groener zijn. We zijn totaal niet bezig met onze verantwoordelijkheid in wat wij voor onze kinderen nalaten, inmiddels vier kleinkinderen. Dan denk ik, hoe gaan zij dit allemaal oplossen?
Ik wil en kan in ieder geval een bijdragen leveren aan een positieve wending door kennis over te dragen met de training “waarom reageer ik zoals ik reageer”. Dat ik op latere leeftijd het gevoel heb een bijdrage geleverd te hebben om de wereld te laten ontwaken, en mensen bewust heb gemaakt om geen volger meer te zijn. Ik hoop dat alle deelnemers aan de training kunnen zeggen dat de zeven-stappenreflectie werkt en dat daardoor de wereld er toch iets anders uit begint te zien.

Het gaat om compassie of mededogen, het natuurlijke vermogen om je betrokken te voelen bij pijn en lijden, met de wens om deze pijn en dit lijden in jezelf en anderen te verlichten en daarin verantwoordelijkheid te nemen. Weer tot verbinding komt met de natuur, flora en fauna, voeding.
Het afval scheiden lukt al goed, het bewust omgaan met onze energie, water, gas en elektriciteit is steeds meer een vanzelfsprekendheid, maar het is te weinig. Allemaal gebaseerd op geconditioneerd gedrag, want als we daar niet aan voldoen zijn er consequenties. Keuzes en beslissingen moeten gebaseerd en overtuigend zijn gemaakt op verantwoordelijkheid en zelfreflectie. Verantwoordelijkheid en zelfreflectie die puur vanuit lichaam en geest worden gemaakt, zijn voelbaar in heel je lijf en doen en laten.

En ja, de Endless-training bevat veel informatie en belicht vele thema’s, maar het komt vanuit mijn hart dat ik denk dat deze informatie ook nodig zal zijn, wil je de training begrijpen. En ja, het komt soms wat zwart-wit over, maar dat is nodig als je mijn passie en visie wilt begrijpen, waarom ik de laatste twee jaar zo intensief bezig met het opzetten van de training “waarom reageer ik zoals ik reageer”. Omdat ik daar in geloof dat het werkt. Ik ben geen goeroe, ik wil het wiel niet opnieuw uitvinden, maar ik ben een ervaringsdeskundige die ontdekt en bewezen heeft dat de training individueel en in groepsverband werkt.

In andere thema’s die ik geschreven en belicht heb kwamen vaak ontwikkeling, opvoeding en kinderen naar voren. Wat ik al aangaf, de kinderen gaan de sleutel tot succes worden om deze aarde weer tot een eenheid te maken.
Een ander thema wat ik hier wil bespreken, is HSP, hoog sensitiviteit. Hoogsensitieve kinderen zullen de komende decennia meer en meer geboren worden. We hebben ze zeer waarschijnlijk ook nodig om maar enigszins iets te kunnen veranderen, maar goed, dat even terzijde.

Wat is hoogsensitief, wat zijn hoogsensitieve kinderen?
Een hoogsensitief kind wordt geboren met een zeer opmerkzaam zenuwstelsel en hersenen die informatie grondig verwerken. Het betekent dat de buitenwereld heftiger binnenkomt bij deze kinderen. Naast de externe prikkels die wij opnemen via de zintuigen, heeft een hoogsensitief kind ook te maken met interne prikkels, zoals onze gevoelens. We schetsen even de grote lijnen om zo een beeld te krijgen van deze kinderen. Misschien ben jij wel één van de één op de vijf mensen?

Een hoogsensitief kind heeft geen filter.
Hierdoor komen de prikkels de hele dag door binnen, waardoor hun emmer veel sneller vol zit, met overprikkeling tot gevolg. Daarnaast denkt een hoogsensitief kind eerst goed na voordat het in actie komt. Dit uit zich in wanneer jij met je kind naar een nieuwe plek gaat, het daadwerkelijk eerst de situatie bekijkt voordat het deelneemt.

Dit wordt ook wel het stop-en-checksysteem genoemd. Je tiener kan hierdoor geremd gedrag laten zien, maar daadwerkelijk neemt je kind de situatie in zich op en wikt en weegt het alle mogelijke scenario’s voordat je kind in actie komt.

Hoogsensitiviteit is een kenmerk dat vanaf de geboorte al aanwezig is. Deze karaktereigenschap is ook erfelijk. Vaak wanneer je kinderen hoogsensitief zijn, ben jij dat ook als ouder. 15 tot 20 procent van de bevolking is hoogsensitief, kortom één op de vijf personen.

Overprikkeld
Doordat een hoogsensitief kind geen filter heeft, ligt overprikkeling snel op de loer. Vaak presteren hoogsensitieve tieners ’s morgens het beste, maar dit hoeft niet altijd zo te zijn. ’s Morgens zijn er nog geen externe prikkels binnengekomen, waardoor het hoofd nog relatief leeg is. Gedurende de dag komen er steeds meer prikkels binnen, daardoor kan je tiener overprikkeld raken

Maar zodra je tiener overprikkeld raakt, wat kan je dan het beste doen? Hieronder deel ik enkele tips die je kan toepassen bij je hoogsensitieve tiener.

Tips:
Laat je tiener een douche nemen. Juist het water zorgt ervoor dat alle prikkels afgevoerd worden. Het kan hierbij helpen om te visualiseren dat je alle energieën die je hebt opgedaan letterlijk in het doucheputje ziet verdwijnen.
Je tiener op blote voeten laten lopen. Op blote voeten lopen zorgt ervoor dat je goed geaard bent. De meeste hoogsensitieve tieners zijn niet heel goed geaard. Juist dat zorgt voor een stevige fundering van je lichaam.
Ga een wandeling maken met je tiener. Tijdens de wandeling hoef je even niets te zeggen, maar bewust even voelen en de natuur in je opnemen. Tijdens de wandeling helpt bewust ademhalen ook. Een paar keer diep ademhalen tijdens deze wandeling doet al wonderen.
Sporten. Laat je hoogsensitieve tiener even letterlijk alle indrukken die hij of zij die dag heeft opgedaan eruit sporten.
Lezen. Wanneer je tiener overprikkeld is, is lezen met een kop thee ook een goede manier van ontspanning.

Nu zijn dit mooie tips voor het kind, maar misschien juist ook heel goed voor jou terwijl je dit leest, of niet soms?

^{privacy statement} ^{| w}^{ebdesign Studio Nummer Elf}

de waarheid zit

in je gevoel,

je gevoel is altijd

de waarheid